การที่จะพัฒนาวงการใดๆ ก็ตาม สิ่งสำคัญที่สุดคือความรู้ที่ถูกต้อง การให้ความรู้อย่างถูกต้อง เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ได้ ให้ผู้เรียนรู้เกิดความเข้าใจในศาสตร์นั้นๆ ได้อย่างพอเพียง มีความเข้าใจ และมีความรู้ ความสามารถ เกิดความเชื่อมั่นในความรู้ และใช้ความรู้นั้นในการประกอบสัมมาอาชีพได้ รวมถึงเป็นผู้ถ่ายทอดความรู้นั้นให้กับผู้อื่นได้อย่างถูกต้องครบถ้วนสมบูรณ์…ในลำดับถัดไปได้
นั่นนับเป็นส่วนหนึ่ง…ของความรู้
อีกส่วนหนึ่งเป็นเรื่องของการอบรมบ่มนิสัย ให้ศิษย์เป็นคนดี คิดดี พูดดี ทำดี ใฝ่ดี มีเมตตาธรรมต่อผู้อื่น ประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดี สอนให้มีความเกรงกลัวต่อบาป มีความเกรงใจต่อการกระทำบาป มีคุณธรรม มีความยุติธรรมเพื่อเกื้อหนุนให้การประกอบสัมมาอาชีพให้เจริญก้าวหน้าควบคู่กันไปด้วย
การเป็นครูที่ดี…จึงต้องคำนึงถึงหลักการในข้อนี้ในการให้ความรู้ ควบคู่กันไปด้วยเช่นกัน
ดังนั้น…การเลือกคน การคัดกรองศิษย์ ที่ประกอบไปด้วยความมุ่งมั่น ตั้งใจใฝ่ดี และสอนให้เป็นคนดีมีคุณธรรม สิ่งเหล่านี้เองย่อมบ่งบอก…..ผู้ที่จะแสดงตนเป็นคนรู้..แสดงความเป็นครูผู้ให้ความรู้ถัดไป…เป็นครูที่ดีต่อไปได้ในอนาคต …มองได้จากการประพฤติปฏิบัติตนของเหล่าศิษย์ทั้งหลายเหล่านั้นในวันนี้…เช่นกัน
อันศิษย์ดี…มีหนึ่ง…ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย….ศิษย์ชั่วคิด…ริษยา
ศิษย์น้อยๆ….แต่มากรู้…..คู่วิชชา
ดีกว่าศิษย์….สร้างปัญหา….พาปวดใจ
สะมะชาย
ขอปัญญาจงสถิตย์กับเพื่อนๆ ครับ
